The Rolling stones - Got live if you want it

“Got LIVE if you want it!” is de laatste officieel uitgebrachte extended play (e.p.) van the Rolling Stones. Het was de eerste keer dat er livemateriaal van de groep op plaat uitkwam. De opnamen werden gemaakt van 5 tot 7 maart 1965 in London, Manchester en Liverpool. De kwaliteit van het geluid was niet al te best. Het verhaal ging dat de technicus simpelweg een paar microfoons over de rand van het balkon in de zalen gehangen. Later werd deze versie toch in twijfel getrokken. In 1966 kwam er ook een elpee uit met dezelfde titel. Hierop stond echter geen van de nummers die op de e.p. staan. De titel was een woordgrap op “I got love if you want it” van blueszanger Slim Harpo. In Nederland stond de plaat acht weken in de Veronica Top 40, en bereikte daarin de 9e plaats. In Engeland kwam hij terecht op de eerste plaats van de e.p. hitparade, waar hij 42 weken instond. Kant A: We want the Stones, Everybody needs somebody to love, Pain in my heart, Route 66. Kant B: I’m moving on, I’m alright.

The Beatles - Ticket to ride (week 26 - '65)

In februari 1965 begonnen de sessies voor de elpee “Help”. Iets meer dan de helft van de veertien nummers werden van de 15e tot en met de 19e opgenomen. Daaronder ook “Ticket to ride”. Natuurlijk weer onder productionele leiding van George martin. John Lennon en Paul McCartney schreven het nummer. Over de betekenis van de titel liepen de meningen later nogal uiteen. Volgens Paul slaat die op een (train) ticket to Ryde (op het eiland Wight). Volgens John op de gezondheidsverklaring die Hamburgse prostituees bij zich hadden begin jaren ‘60 toen zij er verbleven. Een ticket to ride (ride is slang voor sex). Paul was voor het eerst te horen op leadgitaar. Op 9 april werd de single uitgebracht in Europa. Tien dagen later was Amerika aan de beurt. In Engeland stond de single drie weken op de eerste plaats van de hitparade. In de Veronica Top 40 kwam het nummer op 8 mei terecht op de hoogste positie. Daar bleef de plaat negen weken staan. In de Amerikaanse Billboard Hot 100 verbleef de plaat slechts een week op de eerste plaats.