FOKSUK
WEER
CHESS
PUZZLE
GAMES

zaterdag 11 oktober 2014

The Everly Brothers - Love is strange

Don(ald) en Phil(lip) Everly deden al jong hun eerste muzikale ervaringen op. Samen met hun ouders traden ze op als the Everly Family. Hun eerste single als duo uit 1956 werd geen succes. Ze kregen wel een contract als liedjesschrijvers aangeboden. Nadat het nummer “Bye bye love” al door vele anderen was afgewezen namen de broertjes het zelf op. Dit betekende in het voorjaar van 1957 hun doorbraak. Vanaf dat moment zou elke single een succes worden. “Love is strange” stamt uit 1956. Het liedje werd geschreven door Bo Diddley die echter de naam van zijn vrouw Ethel Smith onder de compositie zette. Hij nam het zelf op maar bracht het niet uit. De versie van Mickey and Sylvia werd echter nog datzelfde jaar een hit. Maar het nummer werd ook opgenomen door Buddy Holly en Ceasar and Cleo, het duo dat later bekend zou worden als Sonny and Cher. Het riffje uit “Love is strange” werd later door Dave Cortez gebruikt voor zijn “Rinky dink”, een instrumentaaltje dat wij kennen als de tune van Bart van Leeuwen. De versie van de Everly’s werd in Amerika geen hit. In zowel de Engelse hitparade, als de Veronica Top 40 bereikte de single de 11e plaats. Tot aan 1973 bleven Don en Phil gezamenlijk platen maken, waarna ze uit elkaar gingen en tien jaar niet met elkaar spraken. Vanaf 1983 gingen ze weer samenwerken. Phil Everly overleed begin dit jaar, bijna 75 jaar oud.


The Rolling Stones - Satisfaction (week 41 - '65)

“(I can’t get no) Satisfaction” werd geschreven door Mick Jagger en Keith Richards. De eerste versie van het nummer werd opgenomen op 10 mei 1965 in de Chess Studios in Chicago. Twee dagen later werd het nummer in de RCA Studios in Hollywood opnieuw vastgelegd. Ditmaal met het bekende gitaarintro, waarbij Keith gebruik maakte van de Gibson fuzzbox. Deze gaf het kenmerkende vervormde geluid. In eerste instantie was het de bedoeling van Keith en Mick om hiermee aan te geven waar later de blazers moesten worden toegevoegd. Producer en manager Andrew Loog Oldham en de andere Stones waren het hier echter niet mee eens. En dus werd het nummer zonder verdere toevoegingen op single uitgebracht. Naast de leden van the Stones speelde ook sessiemuzikant Jack Nitzsche mee. Hij is te horen op tamboerijn en, in de stereoversie, op piano. De Amerikaanse release was op 6 juni. In Engeland had men het uitbrengen van de E.P. “Got LIVE if you want it!” voorbereid. Daar werd “Satisfaction” pas op 20 augustus uitgebracht. Nederland was een paar weken eerder aan de beurt. De plaat bereikte in zowel Amerika en Engeland, als in de Veronica Top 40 de eerste plaats. Daarin stond hij negentien weken genoteerd. Op 22 augustus 1970 kwam de single nogmaals binnen in de Top 40. Ditmaal voor zes weken, en met plaats 19 als hoogste positie. In december 1975 was er een Tipparade notering voor “Satisfaction”. De derde keer dat de single in de Top 40 stond was in 1990. Ditmaal gedurende vijf weken, en plek 18 als hoogste.

0 reacties :

Een reactie posten