The Jay-Jays - Bald headed woman

De Haagse Gitarist Hans van Eijk speelde in 1960 af en toe als bassist in Willy & the Real Rhythm Rockers. Jan van Leeuwarden (Johnny Lion) zong zo nu en dan bij die groep, en Frits Tamminga was de drummer. Gedrieën richtten ze Johnny & the Jewels op. Met bassist Joop Oonk en gitarist Tjibbe Veelo was de eerste formatie van the Jumping Jewels een feit. Begin 1961 was platenmaatschappij Philips op zoek naar een gitaargroep in de stijl van the Shadows. The Jumping Jewels kregen een contract, en in maart kwam de eerste single, “Wheels”, uit. Deze bereikte de (gedeelde) eerste plaats. Er zouden tot in 1964 nog drie Top 10 singles volgen. Ook bleef de groep Johnny Lion begeleiden op zijn platen en tijdens optredens. In het najaar van 1965 kreeg de groep ruzie met hun manager die tevens Johnny Lion vertegenwoordigde. Vervolgens gingen ze Rob de Nijs begeleiden. Na een verloren kort geding over de bandnaam, aangespannen door de oud manager, werd begin 1966 de naam veranderd in the Jay-Jays. Inmiddels was Kees Kranenburg jr. de drummer en Leo Bennink had Hans van Eijk vervangen. De laatste speelde nog wel mee op de single “Bald headed woman” die onder leiding van producer Tony Vos werd opgenomen in de Phonogram studio. De plaat stond dertien weken in de Veronica Top 40 en bereikte de 6e plaats. Gedurende vijf weken werd de notering gedeeld met de versie van de Hilversumse Torero’s. Oorspronkelijk was “Bald headed woman” een oud bluesnummer. Een door hun producer Shel Talmy gearrangeerde versie was al eerder opgenomen door the Who en the Kinks, en het voorbeeld voor the Jay-Jays. In diverse samenstellingen bleef de groep nog tot in 1969 actief. Onder andere Willem Duyn was enige tijd zanger van de band.

The Beatles - We can work it out (week 05 - '66)

“We can work it out” was met “Day tripper” de eerste single van the Beatles met een dubbele a-kant. De nummers warden opgenomen tijdens de sessies voor de elpee “Rubber soul” in oktober 1965. “We can work it out” was een nummer dat door John Lennon en Paul McCartney samen werd gecomponeerd. Dat was voor het eerst na de hitsingles uit 1963. Paul schreef het refrein en de coupletten, daarna pende hij met John het middenstuk “Life is very short and there’s no time for fussing and fighting, my friend”. George Harrison kwam met het idee om dat in walstempo te spelen. “Day tripper” werd grotendeels geschreven door John. Paul werkte voornamelijk mee aan de refreinen. Op 23 november werden er voor beide nummers drie promotiefilmpjes opgenomen. Deze werden opgestuurd aan alle televisiestations waar de groep ooit te zien was geweest. Zodoende hoefde de groep niet meer overal op te draven. In eerste instantie zou “Day tripper” uitgebracht worden als single. Manager Brian Epstein en drie van de vier Beatles voelden uiteindelijk meer voor “We can work it out”. Alleen John hield vast aan “zijn” nummer. Uiteindelijk werd de plaat op 3 december uitgebracht als de eerste single met een dubbele a-kant. Een week later kwam hij binnen op de tweede plaats van de Britse hitparade. Zeven dagen later steeg hij naar de eerste plaats, en bleef daar vijf weken staan. In de Billboard Hot 100 kwam de single op de 18 december binnen. De nummers hadden echter een afzonderlijke notering. “We can work it out” stond uiteindelijk drie weken op de hoogste positie (onderbroken door een week), en “Day tripper” bracht het tot de 8e plaats. In de Veronica Top 40 kwam de single op eerste kerstdag 1965 binnen op nummer 1, en bleef daar zeven weken staan.