The Rolling Stones - We love you - Dandelion (Week 38 - 1967)

Mick Jagger en Keith Richards schreven “We love you” in de nasleep van hun arrestatie wegens drugsbezit eerder in 1967. Eind juni waren ze veroordeeld tot respectievelijk drie maanden en een jaar gevangenisstraf. In de maand juli werd het nummer opgenomen. Bedoeld als een bedankje voor de steun van de trouwe fans. Aan het eind van de maand waren in hoger beroep de straffen omgezet in voorwaardelijke hechtenis. Aanwezig bij de opname was de bekende Amerikaanse beatpoet Allen Ginsberg. Hij was in Londen voor een pro-marijuana demonstratie. Jagger had hem ontmoet bij Paul McCartney thuis, en nodigde hem uit om samen met Paul en John Lennon aanwezig te zijn bij de opname. De twee Beatles zongen mee op de achtergrond. De promotiefilm werd geregiseerd door Peter Whitehead. Deze bevat beelden van de opnamesessies. En een door Jagger, Richards en Marianne Faithfull nagespeelde rechtzaak uit 1895 tegen de schrijver Oscar Wilde. De producer van Top of the Pops weigerde het filmpje uit te zenden omdat hij vond dat het “niet passend was voor het type publiek” van het televisieprogramma. “Dandelion” was al een ouder nummer. De eerste demo ervoor werd opgenomen in november 1966 door Keith. Het liedje heette toen nog “Sometimes happy, sometimes blue”. Het nummer werd uiteindelijk in juli ‘67 afgemaakt. Op de uiteindelijke versie deed Mick de leadvocals. Nicky Hopkins speelde harpsichord en orgel en Brian Jones speelde hobo. De twee nummers waren de laatsten die werden geproduceerd door Stones-manager Andrew Loog Oldham. In Engeland kwam de single op de 8e plaats van de hitparade terecht. In Amerika deden ze het weer eens anders. Daar werden de nummers van de single losgekoppeld in de Billboard Hot 100. “Dandelion” bereikte de 14e plek en “We love you” kwam op 50 terecht. In de Veronica Top 40 stond de single uiteindelijk op nummer 1.

Donovan - There´s a mountain

Donovan Leitch werd in 1946 geboren in het Schotse Glasgow. Op zijn tiende verhuisde hij naar Little Berkhamsted in Engeland. Vier jaar later begon hij met gitaarspelen. Daarbij beïnvloed door folkmuziek die favoriet was in zijn familie. Hij zat kort op de kunstacademie, maar besloot al gauw muzikant te worden. In 1964 speelde Donovan veel als straatmuzikant, maar ook in lokale clubs in Engeland. Aan het eind van dat jaar werd hem een contract aangeboden door Pye Records. Hij nam een demo op met tien nummers waaronder “Catch the wind”. Dat nummer werd in maart 1965 uitgebracht als zijn eerste single en bereikte de 4e plaats in de Britse hitparade. Twee maanden later kwam zijn debuutalbum “What’s bin did and what’s bin hid” uit. Na nog twee top-5 hits dat jaar brak hij met zijn management en kwam in contact met producer Mickie Most. Deze had al grote hits geproduceerd voor the Animals, Lulu, en Herman’s Hermits. Ook tekende Donovan in Amerika een contract bij platenmaatschappij Epic Records. Het leverde de zanger grote problemen op met Pye Records in Engeland waar hij nog onder contract stond. Zo werden de singles “Sunshine superman” en “Mellow yellow” in eerste instantie niet uitgebracht bij onze westerburen. Dat gebeurde pas maanden na de releases in Amerika. Ook “There is a mountain” werd eerst (augustus) in de U.S.A. uitgebracht. Daar bereikte het nummer de 9e plaats van de Cashbox Top 100. Pas in oktober kwam de single in Engeland uit. Daar kwam hij eveneens op nummer 9 terecht. Op 19 augustus 1967 kwam de plaat voor de eerste keer binnen in de tiplijst van Radio Veronica. Na twee weken (op nummer 20 en 19) verdween hij hieruit weer. Om na een week pauze op plek 5 weer zijn rentree te maken. In de Veronica Top 40 was 26 de hoogste notering. Door het verkoopsucces van zijn platen groeide Donovan uit tot een grote ster. Een status die hij tot aan het eind van de jaren ‘60 vasthield. Donovan brengt nog steeds muziek uit en doet ook regelmatig optredens.