Waarom sparen slim blijft

Per 15 september geeft minister De Jager van Financiën voor een bedrag van vier miljard euro aan geblokkeerde spaarloonrekeningen vrij. Loont het om te blijven sparen?

ING Groep 1.82 % === AEX-index 0.85 %

Medio september is het zo ver: werknemers die tussen 2006 en eind 2009 geld opzij hebben gezet op een geblokkeerde spaarloonrekening, mogen dat vrij opnemen. In totaal komt daarmee een bedrag van vier miljard euro vrij.

Minister De Jager van Financiën hoopt hiermee de consumptie aan te zwengelen, maar de vraag is of dat gebeurt. Gelet op de onzekerheid over de pensioenen, is het bijvoorbeeld goed mogelijk dat de vrij gegeven gelden op gewone spaarrekeningen worden geparkeerd.

Lage spaarrente

Al is het wel even schrikken: de spaarrentes zijn vanaf de tweede helft van 2009 fors gedaald. In 2008 boden uitdagers op de spaarmarkt, zoals Icesave en DSB Bank, toprentes van vijf procent voor vrij opneembaar spaargeld.

Inmiddels zijn de hoogste variabele, spaartarieven ruim twee procentpunt lager. Nieuwkomer LeasePlan Bank, biedt bijvoorbeeld officieel 2,7 procent rente, maar heeft al zoveel geld opgehaald dat de dochter van het gelijknamige autoleasebedrijf even geen nieuwe spaarders toelaat.

Bank of Scotland zit ook aan de top met een vrije spaarrente van 2,4 procent, waarbij aangetekend moet worden dat deze bank onder het Britse depositogarantiestelsel valt. Het gros van de banken biedt echter rentes tussen de 1,5 en twee procent.

Ben je bereid geld langer vast te zetten, dan moet je al gauw een vierjarig spaardeposito kiezen, om een procent meer rente te krijgen.

Valkuilen

Al met al geen vetpot. Zeker als je bedenkt dat de inflatie van 1,6 procent een fors deel van de rentewinst op spaargeld teniet doet.

Heeft sparen dan zin? De Amerikaanse spaarexpert Richard Barrington wijst erop dat lage spaarrentes twee valkuilen meebrengen.

Uit gedragsonderzoek blijkt dat consumenten alert zijn op verschillen tussen aanbieders, als spaarrentes gemiddeld hoog zijn. Maar het omgekeerde geldt ook. Als rentes laag zijn letten consumenten minder op. Vanuit het idee dat sparen bij lage rentes sowieso minder zin heeft.

Barrington plaatst hierbij enkele kanttekeningen. Als je voor een concreet doel spaart, een boot of een eigen pensioenpot van een ton, dan moet je bij een lagere spaarrente je inleg juist verhogen, om hetzelfde eind bedrag te halen. Dus meer en niet minder sparen.

Daarnaast blijven verschillen tussen spaarrentes ook bij een lage rente van belang. Zo is het verschil tussen twee procent of 2,5 procent rente net zo relevant als het verschil tussen 4,5 en vijf procent.

Zet je bijvoorbeeld maandelijks honderd euro opzij, gedurende 20 jaar, dan verdien je met een half procent extra rente pakweg 1200 euro extra op een totale inzet van 24.000 euro.

Forse verschillen

Om een idee te krijgen. Bij vrij, opneembare spaarrekeningen is de hoogste, beschikbare rente van een volledig Nederlandse instelling (Money You, 2,3 procent), circa twee procentpunt hoger dan de laagste rentes (Van Lanschot, 1 procent, Friesland Bank, 0,75 procent).

Bij vierjarige spaardeposito's is het verschil tussen de hoogste en laagste aanbiedingen 1,3 procentpunt (3,6 procent bij DHB Bank tegen 2,3 procent bij ABN Amro).

Ook bij lage spaarrentes kan vergelijken geen kwaad. [z24.nl]