FOKSUK
WEER
CHESS
PUZZLE
GAMES

zaterdag 17 februari 2018

Bee Gees - Words

Barry (1946) en de tweeling Robin en Maurice (1949) Gibb werden geboren op het Britse Isle of Man. Nadat het gezin was verhuisd naar Manchester begonnen de drie met twee vriendjes in 1955 een skifflegroep: the Rattlesnakes. In 1958 verhuisde de familie Gibb naar AustraliĆ«. Daar gingen de broers optreden om wat zakgeld te verdienen. Tijdens een motorwedstrijd in 1960 werden ze aangekondigd als the BG’s, wat een beetje aangepast hun groepsnaam werd. In 1963 kreeg het trio als the Bee Gees een platencontract. Ze maakten meerdere singles per jaar die geen van allen echt succes hadden. Dat veranderde toen “Spicks and specks” in het najaar van 1966 een grote hit werd in AustraliĆ« en Nieuw Zeeland. Begin 1967 verhuisde de broertjes terug naar Engeland met in het kielzog drummer Colin Petersen. Gitarist Vince Melouney werd het vijfde bandlid. In februari tekenden ze een contract met de Robert Stigwood Organisation die jarenlang hun manager zou blijven. Vanaf dat moment kwam ook het succes in de Europese en Amerikaanse hitparades. Daarbij viel het op dat de groep in ons land de grootste hits scoorde. “Words” was de zevende (!) single van de groep die in ons land binnen een jaar werd uitgebracht. Het nummer werd geschreven door de drie broertjes Gibb. Zowel Barry als Robin hadden toevallig beiden woorden met iemand gehad. De tekst slaat op de bui waarin ze zich alletwee bevonden. De opnamen vonden in oktober 1967 plaats in de Londense IBC Studios. Tijdens dezelfde sessies als de single ervoor: “World”. Omdat dat laatstgenoemde nummer niet in Amerika was uitgebracht, kwam “Words” al op 20 januari 1968 binnen in de Billboard Hot 100. Hierin bereikte de single de 15e plaats. Aan het eind van de maand volgde Engeland. Daar werd de 8e plek bereikt. Na drie weken Tipparade kwam “Words"op 24 februari binnen in de Veronica Top 40 op nummer 2. Een week later steeg de plaat door naar de hoogste positie waar hij drie weken bleef staan. Maurice Gibb overleed in 2003, Robin in 2012.

zaterdag 10 februari 2018

Lemon pipers - Green tambourine

The Lemon Pipers was een (psychedelische) popgroep uit Oxford in de Amerikaanse staat Ohio. De band werd in 1996 opgericht door een viertal studenten die allen eerder in verschillende groepjes hadden opgetreden in met name collegebars. Er werd met name blues en (folk) rock gespeeld. Waaronder covers van the Byrds en the Who. In de zomer van 1967 werd een eerste single opgenomen: “Quiet, please!”. Hierna werd zanger Dale Browne aangetrokken als vijfde bandlid. Via een impressario kwamen de groep in contact met Buddah Records. Daar tekenden ze een contract. De platenmaatschappij wilde dat ze zogenaamde “bubblegum pop” liedjes opnam. Maar wist in eerste instantie niet hoe ze de band, die eigenlijk psychedelische muziek wilde uitbrengen, moest aanpakken. Na een eerste geflopte single voor het label, “Turn around and take a look”, vroeg Buddah twee professionele liedjesschrijvers met een nummer te komen. Het duo kwam met “Green tambourine” dat met tegenzin door de band werd opgenomen nadat het label dreigde de groep te laten vallen. De single werd een groot succes. Bereikte de 1e plaats in de Billboard Hot 100 en de 7e in de Britse hitparade. In de Veronica Top 40 was de plaat goed voor de 9e plek. Er volgden nog een paar singles met door de band “funny-money music” genoemde liedjes. Deze haalden nooit meer het succes van “Green tambourine”, en in 1969 ging the Lemon Pipers uit elkaar. Drie leden waaronder gitarist Bill Bartlett richtten vervolgens Starstruck op. In 1973 bracht deze band het nummer “Black Betty” uit. Het nummer werd in 1977 een grote hit voor de nieuwe groep van Bartlett: Ram Jam.

zaterdag 3 februari 2018

Toon Hermans - Mien waar is m’n feestneus (Week 05 - 1968)

Antoine Hermans werd in 1916 geboren in Sittard. Als kind was hij gefascineerd door het circus. Hier ontstond zijn wens om op te treden en mensen te vermaken. Na de dood van zijn vader waren zijn moeder en haar vijf zonen straatarm. Toon pakte van alles aan om geld te verdienen. Zo schreef hij sinterklaasgedichten voor een speelgoedwinkel. En was hij lid van een revuegezelschap waarin hij gaandeweg een steeds grotere rol kreeg. In eerste instantie bouwde hij zo bekendheid op in zijn eigen streek. In 1942 vertrok hij naar Amsterdam om daar in een gezelschap te gaan optreden. Ook was hij te horen in het radioprogramma “AVRO’s Bonte Dinsdagavondtrein”. Nadat zijn eerste “onemanshow” in 1958 op de televisie was uitgezonden werd hij in het hele land bekend. Veel van de liedjes uit de shows werden op plaat uitgebracht. Eind 1967 wist de kleine Nederlandse platenmaatschappij Iramac, waar Willem Duys directeur was, Hermans te contracteren. Toon wilde voor het eerst een carnavalsnummer opnemen. Hij schreef dat liedje op een hotelkamer in het bijzijn van Duys. Die regelde meteen een studio. Medewerker van Iramac, en Radio Veronica, Harry Knipschild was hierbij opnameleider. Begin januari 1968 werd de single uitgebracht. Een paar dagen later was Toon als feestelijke afsluiter te zien in Duys’ programma “Voor de vuist weg”. Binnen de kortste keren werden er meer dan 120.000 exemplaren van de single verkocht. Het nummer stond vier weken op nummer 1 in de Top 40. Tot 1996 stond Toon Hermans op het toneel. Hij overleed in 2000.

zaterdag 27 januari 2018

Lemon pipers - Green tambourine

The Lemon Pipers was een (psychedelische) popgroep uit Oxford in de Amerikaanse staat Ohio. De band werd in 1996 opgericht door een viertal studenten die allen eerder in verschillende groepjes hadden opgetreden in met name collegebars. Er werd met name blues en (folk) rock gespeeld. Waaronder covers van the Byrds en the Who. In de zomer van 1967 werd een eerste single opgenomen: “Quiet, please!”. Hierna werd zanger Dale Browne aangetrokken als vijfde bandlid. Via een impressario kwamen de groep in contact met Buddah Records. Daar tekenden ze een contract. De platenmaatschappij wilde dat ze zogenaamde “bubblegum pop” liedjes opnam. Maar wist in eerste instantie niet hoe ze de band, die eigenlijk psychedelische muziek wilde uitbrengen, moest aanpakken. Na een eerste geflopte single voor het label, “Turn around and take a look”, vroeg Buddah twee professionele liedjesschrijvers met een nummer te komen. Het duo kwam met “Green tambourine” dat met tegenzin door de band werd opgenomen nadat het label dreigde de groep te laten vallen. De single werd een groot succes. Bereikte de 1e plaats in de Billboard Hot 100 en de 7e in de Britse hitparade. In de Veronica Top 40 was de plaat goed voor de 9e plek. Er volgden nog een paar singles met door de band “funny-money music” genoemde liedjes. Deze haalden nooit meer het succes van “Green tambourine”, en in 1969 ging the Lemon Pipers uit elkaar. Drie leden waaronder gitarist Bill Bartlett richtten vervolgens Starstruck op. In 1973 bracht deze band het nummer “Black Betty” uit. Het nummer werd in 1977 een grote hit voor de nieuwe groep van Bartlett: Ram Jam.

zaterdag 20 januari 2018

American breed - Bend me shape me

The American Breed was een band uit Cicero, Illenois, die in 1958 werd opgericht als Gary & The Knight Lites. Vanaf 1963 bracht de groep een aantal singles uit. De laatste begin 1967 als the Light Nites. Daarna werd de groepsnaam veranderd in the American Breed. Vanaf maart werden vervolgens in een moordend tempo singles uitgebracht. In het late voorjaar werd “Step out of your mind” de eerste hit voor het viertal. In oktober kwam de vierde plaat uit: “Bend me, shape me”. De eerste opname van het nummer stond op de in januari ‘67 uitgebrachte elpee “In” van de Amerikaanse band the Outsiders. Vervolgens bracht de psychedelische meiden rockgroep the Models het nummer in augustus uit op single. Maar de versie van the American Breed was de eerste die een hit werd. De single bereikte de 5e plaats in de Billboard Hot 100. In Engeland was de plaat goed voor de 24e plek, en in de Veronica Top 40 kwam het nummer op 6 terecht. In januari 1968 kwam er ook een versie van de Britse groep the Amen Corner uit met een iets aangepaste tekst. Deze versie kwam nog dezelfde maand binnen in de Engelse hitparade en was daarin met een 3e plaats succesvoller. De bijna gelijktijdig uitgebrachte versie van the American Breed kwam pas drie weken later binnen in de hitlijst van onze westerburen en had dus het nakijken. Eind 1969 ging de groep uit elkaar. In 1970 gingen een aantal oud-bandleden verder als (Ask) Rufus welke met zangeres Chaka Khan in de jaren ‘70 succesvol zou zijn.

zaterdag 13 januari 2018

The BeeGees - World (Week 02 - 1968)

Barry (1946) en de tweeling Robin en Maurice (1949) Gibb werden geboren op het Britse Isle of Man. Nadat het gezin was verhuisd naar Manchester begonnen de drie met twee vriendjes in 1955 een skifflegroep: the Rattlesnakes. In 1958 verhuisde de familie Gibb naar AustraliĆ«. Daar gingen de broers optreden om wat zakgeld te verdienen. Tijdens een motorwedstrijd in 1960 werden ze aangekondigd als the BG’s, wat een beetje aangepast hun groepsnaam werd. In 1963 kreeg het trio als the Bee Gees een platencontract. Ze maakten meerdere singles per jaar die geen van allen echt succes hadden. Dat veranderde toen “Spicks and specks” in het najaar van 1966 een grote hit werd in AustraliĆ« en Nieuw Zeeland. Begin 1967 verhuisde de broertjes terug naar Engeland met in het kielzog drummer Colin Petersen. Gitarist Vince Melouney werd het vijfde bandlid. In februari tekenden ze een contract met de Robert Stigwood Organisation die jarenlang hun manager zou blijven. Vanaf dat moment kwam ook het succes in de Europese en Amerikaanse hitparades. Daarbij viel het op dat de groep in ons land de grootste hits scoorde. “World” was de vijfde single van de groep die in ons land binnen een jaar werd uitgebracht. Hij kwam op 23 december ‘67 binnen in de Veronica Top 40 op de 4e plaats. In die lijst stond “Holiday” op nummer 6, en “Massachusetts” op 17. Het nummer werd in oktober 1967 opgenomen in de Londense IBC Studios. Eerst alleen door de band. Pas later werd besloten om een orkest toe te voegen. De single stond drie weken op de 1e plaats in de Veronica Top 40 en bereikte in Engeland de 9e plek. In Amerika werd het nummer niet uitgebracht. Maurice Gibb overleed in 2003, Robin in 2012.

zaterdag 6 januari 2018

The Beach Boys - Darlin'

Geen info

zaterdag 30 december 2017

Small faces - Tin soldier

Deze groep uit Londen werd in 1965 opgericht door Steve Marriott (zang en gitaar), Ronnie Lane (bas), Kenney Jones (drums) en Jimmy Winston (keyboards, vervangen door Ian McLagan). De groepsnaam kozen ze omdat ze allemaal vrij klein van stuk waren. Nadat de band al snel in de grotere clubs speelde, kwam dat jaar ook de debuutsingle “Watcha gonna do about it” uit die meteen de Britse Hitparades haalde. Hierna bleef de groep hit na hit scoren in Engeland en de rest van Europa. In Amerika bleef hitsucces uit tot in de zomer van 1967 “Itchycoo park” uitkwam. “Tin soldier” werd door Steve Marriott in eerste instantie geschreven voor P.P. Arnold. Uiteindelijk vond hij het nummer zo goed dat hij besloot het voor de band te houden. Arnold zong wel mee in het refrein. Toen de single werd uitgebracht werd de groep door de Britse omroep BBC geĆÆnformeerd dat de laatste zin moest worden verwijderd voor hun uitzendingen. Men had namelijk verstaan dat daar in voorkwam “sleep with you”, terwijl in werkelijkheid “sit with you” gezongen wordt. De plaat was in de Engelse hitparade goed voor de 9e plaats. In de Veronica Top 40 kwam hij op nummer 5 terecht. In 1969 viel the Small Faces uit elkaar nadat Marriott tijdens een nieuwjaarsconcert van het podium liep. Later dat jaar werd door Lane, Jones en McLagan aangevuld met Ronnie Wood en Rod Stewart de band Faces opgericht. Na het uiteen gaan van deze groep kwam the Small Faces weer bij elkaar. In wisselende samenstellingen duurde dit tot 1978. Steve Marriott kwam in 1991 om bij een brand in zijn huis. Zes jaar later stierf Ronnie Lane aan een longontsteking. Hij leed toen al twintig jaar aan multiple sclerose. Ian McLagan overleed in 2014. Ron Wood speelt sinds 1976 in the Rolling Stones.

zaterdag 23 december 2017

Dave Davies - Susannah’s still alive

David “Dave” Davies werd in 1947 geboren in Noord London. In zijn jeugd maakte hij samen met zijn oudere broer Ray (1944) kennis met verschillende muziekstijlen. Van variĆ©tĆ©, via jazz, tot aan de vroege rock ‘n’ roll die hun zussen draaiden. Samen begonnen ze met het spelen van skiffle, maar kochten al gauw een elektrische gitaar en gingen rock spelen. Dave richtte samen met bassist Pete Quaife een band op: the Boo-Weevils. Aangevuld met drummer Mick Avory en rhythm-gitarist/broer Ray al gauw omgedoopt in the Ravens. Begin 1964 nam deze groep als the Kinks de eerste single op voor het Pye label. De derde, “You really got me”, kwam op de 1e plaats terecht en betekende in de zomer van dat jaar de doorbraak voor de groep. Drie jaar later was the Kinks een van de meest succesvolle bands van Engeland. In juli van dat jaar kwam de eerste solosingle van Dave uit: “Death of a clown”. Tot dan toe waren door hem (mede) geschreven nummers alleen op b-kanten van singles of op elpees terecht gekomen. Het nummer werd meteen een top 3 hit in Engeland en Nederland. Het deed Dave twijfelen of hij een solocarriĆØre moest beginnen. Toen volgende singles minder succes hadden werd dit idee in de ijskast gezet. Zo kwam “Susannah’s still alive” bij onze westerburen niet verder dan de 20e plaats. In de Veronica Top 40 was de plaat nog nipt goed voor de top 10. Twee verdere singles haalden de Britse hitlijsten niet meer. In Nederland hadden ze nog enig succes. Pas vanaf 1980 ging Dave Davies weer soloplaten opnemen.

zaterdag 16 december 2017

The Beatles - Hello, goodbye (Week 50 - 1967)

Met oog op de piek in de platenverkoop voorafgaand aan Kerstmis, en de bijbehorende Christmas number one, werd “Hello, goodbye” uitgebracht. Het nummer werd geschreven door Paul McCartney. Hij kreeg het idee voor het liedje na een woordspelletje met de assistent van the Beatles Alistair Taylor. Als Paul een woord zong, moest Taylor het tegenovergestelde zeggen. De opnamen van het nummer gingen op 2 oktober van start. Nadat het filmen voor de televisiespecial “Magical Mystery Tour” was afgerond. Een maand later was de monoversie klaar. Vier dagen later volgde de stereomix. Niet echt onder de indruk van het nummer wilde John Lennon zijn compositie “I am the walrus” op de a-kant van de nieuwe single hebben. Producer George Martin en Paul gingen met succes voor het commercieel klinkende “Hello, goodbye”. Er werden drie promotiefilmpjes opgenomen voor de single. EĆ©n ervan werd getoond in de belangrijke Amerikaanse Ed Sullivan Show. Omdat er in Engeland net nieuwe regels waren om playbacken op televisie tegen te gaan haalde geen van de clips daar de buis. Het maakte voor het succes van de plaat niet uit. “Hello goodbye” werd de vierde Christmas number one van de groep. Ook in de Veronica Top 40 was het de nummer 1 tijdens de Kerst. In Amerika deden ze het weer eens anders. Daar stond de a-kant elf weken in de Billboard Hot 100 en bereikte de 1e plaats. “I am the walrus” stond apart vier weken genoteerd en bracht het slechts tot de 56e plek. En daarmee kregen Martin en McCartney hun gelijk.

zaterdag 9 december 2017

Tom Jones - I'm Coming Home

om Jones werd in 1940 geboren als Thomas Jones Woodward in Treforest, Zuid-Wales. Op jonge leeftijd begon hij met zingen tijdens familiefeestjes en in het schoolkoor. Zijn bluesy zangstijl ontwikkelde hij door te luisteren naar zangers als Solomon Burke en Jackie Wilson. Maar ook Elvis Presley, met wie hij later bevriend werd, was een voorbeeld. In 1963 werd Tom zanger van Tommy Scott and the Senators. De groep kreeg al gauw bekendheid in Zuid-Wales, en nam in 1964 een aantal nummers op onder leiding van de bekende producer Joe Meek. Deze liet ze horen aan diverse platenmaatschappijen, echter zonder succes. Later dat jaar ontdekte manager Gordon Mills de groep. Hij werd Jones’ manager en gaf hem ook zijn artiestennaam. In augustus kwam zijn eerste single uit: “Chills and fever”. Het nummer werd geen hit. De opvolger “It’s not unusual” werd in maart ‘65 echter een nummer 1 hit in Engeland. Hierna volgden de singles elkaar in hoog tempo, en met wisselend succes, op. Niet ieder nummer bereikte de hitparade. Tom’s grote doorbraak kwam eind 1966 met “Green, green grass of home”. Vanaf dat moment scoorde hij achter elkaar top 10 hits in zowel Engeland als Nederland. Ook in de U.S.A. begon hij hits te scoren. “I’m coming home” was inmiddels de 20e single van de zanger. Het nummer bereikte de 2e plaats bij onze westerburen en de 57e in de Amerikaanse Billboard Hot 100. In de Veronica Top 40 was de plaat goed voor een 11e plek.

zaterdag 2 december 2017

Johnny en Rijk - De Bostella (Week 48 - 1967)

John Kraaijkamp en Rijk de Gooyer werden beiden geboren in 1925. De laatste werd na de oorlog leerling-verslaggever bij de NCRV. Tijdens een personeelsavond viel hij op door een komische sketch op te voeren. Hierna mocht hij “voor de radio” aan de slag als komiek en meedoen in hoorspelen. Vanaf 1948 werkte de Gooyer bij het ABC-cabaret van Wim Kan. In de jaren ‘50 ontmoette hij Kraaijkamp. John was begonnen als zanger en werkte in de jaren ‘50 als bassist/zanger/entertainer, daarbij op piano begeleid door de latere voorman van het Cocktail Trio: Ad van der Gein. De twee deelden een voorliefde voor grappen en grollen en besloten als duo te gaan optreden. Al snel maakten Johnny en Rijk naam in het schnabbelcircuit. Vanaf 1958 kwamen daar ook televisieoptredens bij. Ook namen ze regelmatig platen op. Meestal humoristiche bewerkingen van bestaande nummers. De Bostella was een bewerking van “Viens danser la Bostella” dat al stamde uit 1964. Het werd geschreven door de Fransen HonorĆ© Bostel en Gerard Gustin. Er hoorde ook een dansje bij dat voor het eerste te zien was in de film “What’s new pussycat” uit 1965. Daarin werd het gedanst op “Marriage, French style” van Burt Bacharach. En dat kennen wij dan weer als “Dans je de hele nacht met mij” de nummer 1 hit uit ‘66 van Karin Kent. John en Rijk schreven in de studio een Nederlandse tekst. Drie jaar eerder wilde producer Lion Swaab het nummer al met ze opnemen. Het duo zag er niets in maar Swaab hield vol. In ‘67 gaven de twee eindelijk toe. “De Bostella” werd de grootste hit in hun carriĆØre. De single stond 17 weken in de Veronica top 40 waarvan 2 op de 1e plaats. Een cover van Karin Kent flopte jammerlijk. Johnny en Rijk overleden beiden in 2011.

zaterdag 25 november 2017

The Beatles - Hello goodbye

Met oog op de piek in de platenverkoop voorafgaand aan Kerstmis, en de bijbehorende Christmas number one, werd “Hello, goodbye” uitgebracht. Het nummer werd geschreven door Paul McCartney. Hij kreeg het idee voor het liedje na een woordspelletje met de assistent van the Beatles Alistair Taylor. Als Paul een woord zong, moest Taylor het tegenovergestelde zeggen. De opnamen van het nummer gingen op 2 oktober van start. Nadat het filmen voor de televisiespecial “Magical Mystery Tour” was afgerond. Een maand later was de monoversie klaar. Vier dagen later volgde de stereomix. Niet echt onder de indruk van het nummer wilde John Lennon zijn compositie “I am the walrus” op de a-kant van de nieuwe single hebben. Producer George Martin en Paul gingen met succes voor het commercieel klinkende “Hello, goodbye”. Er werden drie promotiefilmpjes opgenomen voor de single. EĆ©n ervan werd getoond in de belangrijke Amerikaanse Ed Sullivan Show. Omdat er in Engeland net nieuwe regels waren om playbacken op televisie tegen te gaan haalde geen van de clips daar de buis. Het maakte voor het succes van de plaat niet uit. “Hello goodbye” werd de vierde Christmas number one van de groep. Ook in de Veronica Top 40 was het de nummer 1 tijdens de Kerst. In Amerika deden ze het weer eens anders. Daar stond de a-kant elf weken in de Billboard Hot 100 en bereikte de 1e plaats. “I am the walrus” stond apart vier weken genoteerd en bracht het slechts tot de 56e plek. En daarmee kregen Martin en McCartney hun gelijk.

zaterdag 18 november 2017

The Beatles - Hello goodbye

Met oog op de piek in de platenverkoop voorafgaand aan Kerstmis, en de bijbehorende Christmas number one, werd “Hello, goodbye” uitgebracht. Het nummer werd geschreven door Paul McCartney. Hij kreeg het idee voor het liedje na een woordspelletje met de assistent van the Beatles Alistair Taylor. Als Paul een woord zong, moest Taylor het tegenovergestelde zeggen. De opnamen van het nummer gingen op 2 oktober van start. Nadat het filmen voor de televisiespecial “Magical Mystery Tour” was afgerond. Een maand later was de monoversie klaar. Vier dagen later volgde de stereomix. Niet echt onder de indruk van het nummer wilde John Lennon zijn compositie “I am the walrus” op de a-kant van de nieuwe single hebben. Producer George Martin en Paul gingen met succes voor het commercieel klinkende “Hello, goodbye”. Er werden drie promotiefilmpjes opgenomen voor de single. EĆ©n ervan werd getoond in de belangrijke Amerikaanse Ed Sullivan Show. Omdat er in Engeland net nieuwe regels waren om playbacken op televisie tegen te gaan haalde geen van de clips daar de buis. Het maakte voor het succes van de plaat niet uit. “Hello goodbye” werd de vierde Christmas number one van de groep. Ook in de Veronica Top 40 was het de nummer 1 tijdens de Kerst. In Amerika deden ze het weer eens anders. Daar stond de a-kant elf weken in de Billboard Hot 100 en bereikte de 1e plaats. “I am the walrus” stond apart vier weken genoteerd en bracht het slechts tot de 56e plek. En daarmee kregen Martin en McCartney hun gelijk.

zaterdag 11 november 2017

Procol Harum - Homburg (Week 45 - 1967)

The Paramounts uit Southend-on-Sea in Engeland werd begin jaren ‘60 opgericht door zanger/pianist Gary Brooker en gitrist Robin Trower. Begin 1964 had de groep een hitje met “Poison ivy”. De bluescovers die de band speelde hadden verder geen succes. Brooker was teleurgesteld en ging eigen muziek schrijven in samenwerking met dichter Keith Reid. The Paramounts ging in 1966 uit elkaar, en in het voorjaar van 1967 ontstond Procol Harum. Naast Brooker bestaande uit Reid, organist Matthew Fisher, gitarist Ray Royer en bassist David Knights. De bandnaam werd verzonnen door manager Guy Stevens, naar de Burmese kat van platenproducer Gus Dudgeon: Procul Harun. Eind maart werd vervolgens “A wither shade of pale” opgenomen. De single was een doorslaand succes en Ć©Ć©n van de grootste hits in 1967. In juni werd het naar de groep vernoemde debuutalbum opgenomen dat in september werd uitgebracht. Daarop stond echter niet “Homburg”. Het nummer werd geschreven door Brooker en Reid. Hoewel het minder Bach-invloeden heeft dan zijn voorloper, kreeg de plaat toch enige kritiek dat het te veel zou lijken op “Shade of pale”. Dat nam niet weg dat de single het goed deed in de internationale hitparades. In Engeland werd de 6e plaats bereikt. In de Veronica Top 40 de toppositie. Dat laatste ging overigens niet zonder slag of stoot. “Homburg” had eerst drie weken lang op de 1e plaats van de tiplijst gestaan. Radio Veronica had er kennelijk vertrouwen in dat het nummer een grote hit zou worden. In 1972 kwam er een maxisingle uit met daarop naast “Homburg”, ook “A wither shade of pale” en “A salty dog”. In de Top 40 kwam deze uitgave op nummer 1 terecht. In 1977 ging Procol Harum uit elkaar. Veertien jaar later werd de band heropgericht en bestaat nu nog steeds.

zaterdag 4 november 2017

Stevie Wonder - I 'm Wondering

Stevland Judkins (later Morris) werd geboren in 1950 in Saginaw, Michigan. Al op jonge leeftijd leerde hij piano, harmonica, drums and bas spelen. Ook zong hij in een kerkkoor. Het was zanger Ronnie White van the Miracles die Stevie onder de aandacht van Berry Gordy van het Tamla platenlabel (in Nederland: Tamla Motown) bracht. Bij deze maatschappij tekende hij op zijn elfde een contract. Na een drietal geflopte singles en twee elpees in 1962, kwam in 1963 de doorbraak met de nummer 1 “Fingertips Part 1 & 2”. Al gauw werd Stevie een van de belangrijkste artiesten van het Tamla label. In ons land had hij pas in de herfst van 1966 zijn eerste hit met het oude Bob Dylan succes “Blowin’ in the wind”. “I’m wondering” stond in totaal 6 weken in de nog jonge tiplijst van Veronica. Waarvan twee weken op de 1e plaats. Het kwam in het begin wel vaker voor dat een plaat meerdere weken op 1 bleef staan. Soms wel drie. “I’m wondering” bereikte de 12e plaats in de Billboard Hot 100 en de 22e in de Britse hitparade. In de Veronica Top 40 was de single goed voor de 25e plek.

zaterdag 28 oktober 2017

Outsiders - Don't You Worry About Me

The Outsiders was een Amsterdamse groep die in 1960 ontstond als buurtband in Amsterdam-Oost. Eerst als Jimmy Revon (Leendert Groenhof) & the Outsiders. Na het vertrek van de eerste zanger kreeg de groep in 1965 zijn uiteindelijke naam. Gitarist Wally Tax nam vanaf dat moment de vocalen voor zijn rekening. Andere bandleden van het eerste uur waren gitarist Ronald Splinter, bassist Appie Rammers, en drummer Leendert Busch. Aan het eind van ‘65 kwam gitarist Tom Krabbendam bij de groep. In oktober van dat jaar kwam ook de eerste single uit op het Op-Art label van Muziek Expres: “You mistreat me”. Vier maanden later volgde nog een tweede plaat die net als de eerste flopte. De doorbraak kwam toen het vijftal in maart 1966 speelde in het voorprogramma van the Rolling Stones. En er werd een contract tekende bij het Relax platenlabel van televisie- en radiopersoonlijkheid Willem Duys. De eerste single voor deze maatschappij kwam in mei 1966 uit: “Thinking about today”. Het was echter de b-kant, “Lying all the time”, die in de zomer de eerste top 10 hit werd. In het jaar dat volgde scoorde de band nog een viertal hits die allen de hoogste tien van de Top 40 haalden. Daarna begon het verkoopsucces af te nemen. “Don’t you worry about me” was in de herfst van 1967 dan ook de laatste notering in de Veronica 40. Wally Tax werkte inmiddels aan een solocarriĆØre. In 1969 hield the Outsiders ermee op. Later zijn er nog wel een aantal reunies geweest met wisselende originele bandleden. Wally Tax overleed in 2005, Tom Krabbendam in 2012, en Ronald Splinter in 2013.

zaterdag 21 oktober 2017

BeeGees - Massachusetts (Week 42 - 1967)

Barry (1946) en de tweeling Robin en Maurice (1949) Gibb werden geboren op het Britse Isle of Man. Nadat het gezin was verhuisd naar Manchester begonnen de drie met twee vriendjes in 1955 een skifflegroep: the Rattlesnakes. In 1958 verhuisde de familie Gibb naar AustraliĆ«. Daar gingen de broers optreden om wat zakgeld te verdienen. Tijdens een motorwedstrijd in 1960 werden ze aangekondigd als the BG’s, wat een beetje aangepast hun groepsnaam werd. In 1963 kreeg het trio als the Bee Gees een platencontract. Ze maakten meerdere singles per jaar die geen van allen echt succes hadden. Dat veranderde toen “Spicks and specks” in het najaar van 1966 een grote hit werd in AustraliĆ« en Nieuw Zeeland. Begin 1967 verhuisde de broertjes terug naar Engeland met in het kielzog drummer Colin Petersen. Gitarist Vince Melouney werd het vijfde bandlid. In februari tekenden ze een contract met de Robert Stigwood Organisation die jarenlang hun manager zou blijven. Vanaf dat moment kwam ook het succes in de Europese en Amerikaanse hitparades. Daarbij viel het op dat de groep in ons land de grootste hits scoorde. “Massachusetts” werd in New York geschreven door de broertjes tijdens een Amerikaanse toernee. Het nummer was bedoeld als tegenhanger van de flower power liedjes als “Let’s go to San Francisco” en “San Francisco (be sure to wear flowers in your hair)”. De hoofdpersoon van het liedje was naar San Francisco vertrokken, maar keerde nu uit heimwee terug naar Massachusetts. De Gibbs waren er nog nooit geweest maar de naam klonk gewoon lekker. In eerste instantie was het nummer bedoeld voor the Seekers. Toen het niet lukte om het aan te bieden aan die groep nam the Bee Gees het zelf maar op. In Amerika was de single goed voor de 11e plek. In de Engelse hitparade en de Veronica Top 40 werd de 1e plaats bereikt. Maurice Gibb overleed in 2003, Robin in 2012.

zaterdag 14 oktober 2017

Procol Harum - Homburg

The Paramounts uit Southend-on-Sea in Engeland werd begin jaren ‘60 opgericht door zanger/pianist Gary Brooker en gitrist Robin Trower. Begin 1964 had de groep een hitje met “Poison ivy”. De bluescovers die de band speelde hadden verder geen succes. Brooker was teleurgesteld en ging eigen muziek schrijven in samenwerking met dichter Keith Reid. The Paramounts ging in 1966 uit elkaar, en in het voorjaar van 1967 ontstond Procol Harum. Naast Brooker bestaande uit Reid, organist Matthew Fisher, gitarist Ray Royer en bassist David Knights. De bandnaam werd verzonnen door manager Guy Stevens, naar de Burmese kat van platenproducer Gus Dudgeon: Procul Harun. Eind maart werd vervolgens “A wither shade of pale” opgenomen. De single was een doorslaand succes en Ć©Ć©n van de grootste hits in 1967. In juni werd het naar de groep vernoemde debuutalbum opgenomen dat in september werd uitgebracht. Daarop stond echter niet “Homburg”. Het nummer werd geschreven door Brooker en Reid. Hoewel het minder Bach-invloeden heeft dan zijn voorloper, kreeg de plaat toch enige kritiek dat het te veel zou lijken op “Shade of pale”. Dat nam niet weg dat de single het goed deed in de internationale hitparades. In Engeland werd de 6e plaats bereikt. In de Veronica Top 40 de toppositie. Dat laatste ging overigens niet zonder slag of stoot. “Homburg” had eerst drie weken lang op de 1e plaats van de tiplijst gestaan. Radio Veronica had er kennelijk vertrouwen in dat het nummer een grote hit zou worden. In 1972 kwam er een maxisingle uit met daarop naast “Homburg”, ook “A wither shade of pale” en “A salty dog”. In de Top 40 kwam deze uitgave op nummer 1 terecht. In 1977 ging Procol Harum uit elkaar. Veertien jaar later werd de band heropgericht en bestaat nu nog steeds.

zaterdag 7 oktober 2017

Keith West - Excerpt From A Teenage Opera (Week 40 - 1967)


Geen Info