Is handelsoorlog VS en China nog te vermijden?

Amerikaanse volksvertegenwoordigers sturen aan op importheffingen op Chinese goederen. Maar een handelsoorlog is het laatste wat de wereldeconomie kan gebruiken, stellen economen in koor.

ING Groep 0.39 % === AEX-index 0.19 %

De messen worden geslepen. Woensdag nam het Amerikaanse Huis van Afgevaardigden een Currency Bill aan, die Amerika moet beschermen tegen vermeende koersmanipulatie door China.

Kort gezegd: China houdt de eigen munt kunstmatig laag, wat een oneigenlijk exportvoordeel oplevert. In Amerikaanse ogen rechtvaardigt dit tegenactie in de vorm van hogere importheffingen op Chinese producten.

Als de Amerikaanse Senaat ook akkoord gaat met de nieuwe wet komt een handelsoorlog tussen de Verenigde Staten en China een flinke stap dichterbij. Volgens zakenkrant The Wall Street Journal is er een gerede kans dat de anti-China wet alsnog sneuvelt in de Senaat, en ook moet blijken wat president Obama ermee wil.

Subtiel puntje is bijvoorbeeld dat de Currency Bill hogere importheffingen als mogelijkheid geeft, niet als plicht voor de Amerikaanse regering.

Protectionisme

Toch groeien de risico's van serieuze handelsconflicten. Tal van economen waarschuwen in tussen dat protectionisme een van de grootste bedreigingen is voor het prille herstel van de wereldeconomie.

Kunnen de VS en China nog tot bedaren worden gebracht? Op de site Vox dragen topeconomen enkele alternatieven aan, die de internationale handelsrelaties in rustiger vaarwater kunnen brengen.

1.Binnenlandse steun

Voor de drie grote economische blokken - de VS, de eurozone en Japan - is een valuta-oorlog een zinloze onderneming, zo stelt de Amerikaanse econoom Barry Eichengreen. Als de VS, Europa en Japan alledrie proberen hun exporteurs te helpen door hun munten goedkoper te maken, leidt dat tot niets. Je kunt niet met z'n drieën tegelijk devalueren.

Het minst schadelijke alternatief is dat centrale banken in de VS, de eurozone en Japan alle drie gericht meewerken aan het stimuleren van de binnenlandse vraag, via een expansief monetair beleid, aldus Eichengreen

Opkomende economieën als India en China zouden op hun beurt een vorm van industriepolitiek moeten toepassen, waarbij de binnenlandse vraag wordt gestimuleerd door bijvoorbeeld fiscale voordeeltjes bij grotere consumptieve aankopen, en gerichte fiscale voordelen voor innovatieve industrieën.

Het is geen ideale oplossing, aldus Eichengreen, maar beter dan een valuta- en handelsoorlog.

2.Geef China lik op stuk

Voor econoom Daniel Gros, directeur van het in Brussel gevestigde Centre for European Policy Studies, ligt de sleutel bij een effectief antwoord op China's valutabeleid. Met importblokkades dwing je niet af dat China de yuan in waarde laat stijgen.

Alternatief is een beroep doen op het principe van wederkerigheid. China weet de eigen munt goedkoop te houden door massa's dollars aan te kopen en te beleggen in Amerikaanse staatsobligaties. Omgekeerd kent de Chinese kapitaalmarkt echter sterke restricties.

Volgens econoom Gros kunnen de VS, maar ook Japan, afkondigen dat ze bij verkopen van nieuwe staatsobligaties alleen zaken doen met instituten uit landen waarvan ze zelf ook staatsschulden mogen aankopen. Dat zou het vermogen van China om de yuan te ondersteunen met dollarbeleggingen ernstig ondermijnen, zonder internationale regels te schenden.

3Structurele hervormingen

China's munt is inderdaad ondergewaarderd, erkent ook de Chinese econoom Yiping Huang. Maar druk uitoefenen op China door te hameren op een revaluatie van de yuan is niet de meest effectieve manier om onevenwichtigheden aan te pakken.

Binnen het verband van de G20-club van grote industriële landen moeten er wederzijdse afspraken gemaakt worden over structurele hervormingen, oppert Huang.

Dat wil zeggen: landen met grote handelsoverschotten, zoals China, moeten toezeggingen doen over stimulering van de binnenlandse groei, via investeringen, liberalisering van productmarkten, versterking van basale sociale voorzieningen en productiviteitsverhoging in de dienstensector.

Omgekeerd zouden landen met internationale handelstekorten, zoals de VS, zich moeten commiteren aan het stimuleren van spaarzaamheid, solide overheidsfinanciën en versterking van de exportsector.

Ofwel: het gesteggel over de waarde van de yuan, dollar en de euro is slechts een symptoon van diepere problemen. [z24.nl]